Global siyasetteki değişimlere paralel olarak Türkiye birden fazla senaryoyu içeren planlamalar yaptı ve harekete geçti. Bu senaryoları çözmeye, anlamaya çalışmak gerekir ki alternatifler üretilebilsin. Anlaşıldığı kadarıyla Garê bir başlangıçtır:
-Garê’nin düşürülmesi hedeflenmişti. PKK’nin oradaki komuta kademesi imha edilecek, belli alanlara yerleşilecek. Esir askerler kurtarılacak. Zafer narasıyla Kürtlere, iç ve dış düşmanlara göz dağı verilecekti.
– İçeride HDP ve kitlesi demoralize edilecek, CHP zaferi kutlamak ve AKP karşısında geri adım atmak zorunda kalacak, İyi Parti ise AKP’nin yanına çekilecekti. Bu şartlarda seçim startı verilecek iktidar, halk tatmin edici oylar vermezse dahi, perde arkası oyunlara da kimsenin gücü yetmeyecekti.
– Seçimlerle Erdoğan-Bahçeli-Ergenekon ittifakı gücünü perçinlemiş, içeride olası muhalefeti yok etmiş, dışarıda da ABD ve Avrupa’yı yeni süreçte de kendine mahkum etmiş olacaktı.
– PKK’nin kolu, kanadının kırılmasıyla Güney Kürdistan’a hem coğrafi hem de siyasi olarak derinliğine nüfuz edecek, PDK’ye ek olarak YNK de Türkiye’ye eklemlenecek, TC Kerkük, Musul, Şengal’de daha fazla söz ve etki sahibi olacaktı. Darbe yemiş PKK’ye karşı tek güç olma peşindeki PDK’yi kışkırtarak iç çatışmaya teşvik edecek ve bağımlılık katsayısını arttıracaktı.
– ABD ve Avrupa’ya da İran karşıtlığı, Suriye’deki pozisyonu, Kürtlere hakimiyeti üzerinden meydan okuyacak. Yaratacağı fiili durumla pazarlık payını arttıracaktı.
6- Kürtleri her cephede yenmiş, denetimine almış, PKK’yi bitirmiş bir Erdoğan’ın kült haline dönüşmesi kaçınılmazdır. Bu durumda sultanlık babında ömür boyu iktidar rüyası da zaferinin hediyesi olacaktı elbet.
Ancak hesap tutmadı. Tutmayınca da Erdoğan-Bahçeli-Ergenekon pes mi edecek? Tabii ki değil. Savaştan beslendikleri için birçok olasılığı da göz önünde bulunduruyorlar. Buna göre de senaryolar oluşturuluyor. Mesela;
-İşler yolunda gitmeyince esir askerlerin dirisi işe yaramaz. Ölmeleri halinde şehit edebiyatı yapmanın, içeride terör estirmenin yolu açılır. Bahçeli’nin işaret etmesiyle paralel HDP’ye eş zamanlı olarak 40 yerde operasyon gerçekleştirilmesi, 700’den fazla insanın gözaltına alınması, milletvekillerinin tehdit edilmesi, hukuki yaptırıma maruz kalması, partinin kapatılmasının gündemleştirilmesi ezberi hemen devreye girdi.
– Akar ve Soylu CHP’ye ve İyi Parti’ye gönderildi ve onların da şehit edebiyatı, PKK’yi kınama, HDP’yi suçlama korosuna katılmasını istediler.
– Hatta hayatını kaybeden esir asker ailelerini de koroya dahil edip içeride safları güçlendirmeyi umuyorlardı.
– İntikam söylemlerine paralel olarak Rojava ve Başur’da Kürtlere tehdit tercih edildi. Diğer Kürt hareketlerinin PKK’ye baskı yapmasını beklemekte, eylemlerini büyütmemesini, devleti sıkıştırmamasını sağlayacak psikolojik politik ortam hazırlamaya başladılar şimdiden.
– CNN Türk ve HaberTürk’te Ergenekoncuları konuşturarak, Avrupa’da, yur tiçi ve dışında Kürtlere terör uygulamayı amaçlayan tehditleri savurmakta ve Paris Katliamı’nı hatırlatarak korkutmak istiyorlar.
– Seçildiğinden beri Erdoğan’ı muhatap almayan, Türkiye siyaset gücünü göz ardı eden, aksine Rojava’da Derik’te üs kurarak Şengal ve Semalka sınır kapısını güvenceye alacak şekilde TC ve İran karşısında bariyer oluşturan ABD’yi şahsından yana seçim yapmaya zorlamak için PKK ve terör meselesini dayatıyor.
Fakat senaryolar planlandığı gibi gerçekleşmiyor. Elde patlıyor. Tehditler, korkutmalar, zorlamalar geri adım attırmıyor. Çünkü oyun içinde oyun var ve kimse artık bu oyuna alet olmak istemiyor. Çünkü saray entrikaları artık kurumlararası, iktidar adacıkları arasında iç savaşa dönüşmüş. Çünkü savaş ittifakı ve yarattığı siyasal, ekonomik, sosyal sorunlar artık toplumu çökertiyor ve böylesi bir dönemde kimsenin bunların oyunlarının peşinden gitmeye niyeti de gayreti de yok.
– Fidan, Akar, Soylu üzerinden görülen kurumlar arası, kişiler arası, eğilimler arası mücadele, entrikalar, komplolar çatışma seviyesinde bir derinleşmeye gidiyor. Bu çatışmaları da birbirlerini zoralayacak suikastler, kitlesel katliamlar, mafyatik yöntemler ve başka oyunlarla göstermek iseteyeceklerdir. Bu tür entrikalara karşı örgütlü ve dikkatli olmak gerekir.
– CHP, İyi Parti savaş cephesinin oyununa gelmediler. Bu büyük bir fırsattır. Halka dayanmak zorundalar ve bu sayede Ergenekon, Bahçeli, Perinçek gibi derin savaş artıklarını da kendilerinden uzaklaştırma şansını yakaladılar. İsterlerse önleri açık.
– HDP bir daha gösterdi ki, felsefesiyle ve toplumsal sistemiyle ayakta duruyor. Tutuklamalar, kapatmalarla bu iş çözülmez. Çünkü bu hareket bir zihni, filozofik yapılanmadır ve kendinden örgütlü bir yapıdır. Partisi kapatılsa dahi seçmeni dağılmaz, parçalanmaz, demokrasi güçlerine destek verir.
-Şengal hesaplarının boşa çıkarılması, Heftanin ve Gare direnişi çok net ortaya koydu ki, PKK meselesi artık askeri bir mesele değil. Askeri saldırılar konjonktürel dalgalanmalara yol açsa da, sorun bu yolla çözülmez ve siyasetin kapılarının açılmasından başka bir yol yoktur.
-PKK’nin zayıflamasını bekleyen, buna göre Rojava, Başur ve Bakur’da hesap yapan farklı güçler, özellikle PDK içindeki bazı eğilimler geri adım atmak zorunda. Bu da Kürtler arası ilişkilerde siyasete şans vermektedir. Değerlendirilmesi herkes için hayırlıdır.
-Bölgesel ve global aktörler gelişmeleri gözler, çıkarlarına göre hareket ederler. Demokratik cephe, siyasi çözüm yanlısı güçlerin her yerde dinamik ve örgütlü olması, birbirleriyle müzakere etmesi, ortak yollar araması büyük önem arz eder. Bu başarıldığı takdirde iç ve dış bütün güçleri ortak bir zeminde buluşturmak mümkün.
